آمریکا شناسی(5)

اسپانیایى ها با پیروزى بر مکزیک در سال 1522 موقعیت خود را در نیمکره غربى مستحکم تر نمودند. این کشفیات پس از چاپ نوشته هاى امریگو وسپوچی(Amerigo Vespucci) ایتالیایى که مجموعه اى از خاطرات سفر او، به نام " دنیاى جدید" به شمار مى رفت، به دانش اروپاییان درباره آن چه آمریکا نامیده مى شود، افزود. تا سال 1529، نقشه هاى معتبر سواحل آتلانتیک از لبرادور (Labrado) تا تیرادل فیگو (Tierra del Fuego) مشخص شده بود. گرچه حدود یک قرن دیگر طول کشید تا این که امید کشف یک " راه عبور شمال غربی" به آسیا کاملا به کنار گذاشته شود.

در میان برجسته ترین کشفیات اولیه اسپانیا یى ها، کشف همندو دسوتو (Hemando Desoto) بود. او کاشفى کهنه کار بود که در زمان کشف پرو (Peru) به همراه فرنسیسکو پیزارو (Francisco Pizzaro) مسافرت مى کرد. دسوتو (Desoto) پس از ترک هاوانا در سال 1539، به فلوریدا رسید و در جستجوى غنایم از کرانه جنوب شرقى آمریکا گرفته تا رودخانه مى سى سى پى را سفر نمود.

فرانسیسکو کورونادو (Francisco Coroonado) اسپانیایى دیگرى بود که در سال 1540 از مکزیک روانه شده و در جستجوى هفت شهر افسانه اى سیبولا (Cibola) به راه افتاد. سفرهاى کورونادو به سر حد گراند کنیون (Grand Canyon) و کانزاس انجامید ولى در پایان با عدم یافتن طلا و غنایم دیگرى که همراهانش به دنبال آن بودند، به شکسـت انجامید.

با این وجود، همراهان کورونادو هدیه اى استثنایى براى اهالى آن منطقه بر جا گذاشتند: انبوهى از اسب هاى این گروه صاحبان خود را رها کرده و باعث تغییر شکل زندگى در گریت پلینز (Great Plains) شدند. چند نسلى نگذشت که سرخ پوستان این مناطق در تربیت و پرورش اسب مهارت کافى یافته و حدود فعالیت هاى خود را به حد زیادى گسترش دادند.

در عین حالى که اسپانیایی ها از سمت جنوب به بالا در حرکت بودند، قسمت هاى شمالى آمریکاى فعلى به تدریج در طول سفرهاى اکتشافى مردانى چون جیووانى دا ورازانو (Giovanni da Verrazano) کشف شد. ورازانو (Verrazanno) که یک کاشف اهل فلورانس بود از فرانسه حرکت کرده و در سال 1524 در سواحل کارولینای شمالى به خشکى رسید و سپس سواحل کناره آتلانتیک را رد کرده و به بندر فعلى نیویورک رسید.

ادامه دارد....