پ ن پ جدید!!!

دارم سیگار میکشم مامور اومده میگه داری سیگار میکشی؟ میگم پَـــ نَ پَــــ دارم
علامت میدم سرخپوستای قبیله بغلی بفهمن ما اینحائیم. گفت اهل فیسبوکم که هستی سوار شو بریم....
گفتم کلانتری ؟ گفت پَـــ نَ پَــــ بریم قبیله بغلی بگیم آوردیمت، لازم نیست دیگه شما تو زحمت بیوفتین

♦♦♦♦♦♦♦پ نه پ جدید وخنده دار♦♦♦♦♦♦♦

دختره داره غرق میشه میگم دستتو بده به من میگه می خوای نجاتم بدی؟
پــَـَـ نــه پــَـَـــ میخوام واست لاک بزنم!

♦♦♦♦♦♦♦پ نه پ جدید وخنده دار♦♦♦♦♦♦♦

 

دوستم پریده تو استخر داد میزنه، میگه شنـــا کنم؟
میگم: پ نــه پ، بذار آهنگ برات بذارم آروم آروم غرق شو..!

 

♦♦♦♦♦♦♦پ نه پ جدید وخنده دار♦♦♦♦♦♦♦

 

رفتم فروشگاه لوازم ایمنی و آتشنشانی، میگم: کپسول سایز کوچیک دارین؟
میگه: واسه خاموش کردن آتیش میخوای؟
میگم: پ ن پ، سرماخوردم رفتم دکتر گفته هر 8 ساعت یکیشو بخور تا زود تر خوب بشی!
 

 

♦♦♦♦♦♦♦پ نه پ جدید وخنده دار♦♦♦♦♦♦♦

به داداشم میگم صدای تلویزیون کم کن. میگه اذیتت میکنه؟ گفتم پـَـَـ نــه پـَـَــــ میخوام لب خونیم قوی بشه!

♦♦♦♦♦♦♦پ نه پ جدید وخنده دار♦♦♦♦♦♦♦

روی نیمکت توی پارک روزنامه دستمه. اومده میگه: روزنامه میخونی؟ پـَـــ نــه پـَـــ سبزی خریدم نمیدونم لای کدوم صفحه گذاشتم

♦♦♦♦♦♦♦پ نه پ جدید وخنده دار♦♦♦♦♦♦♦

هواپیما داشت سقوط میکرد یارو میگه داره سقوط میکنه؟ پ نه پ داره واسه نهار و نماز نگه میداره

♦♦♦♦♦♦♦پ نه پ جدید وخنده دار♦♦♦♦♦♦♦

تب کردم پسر خالم میگه: اِ؟ مریض شدی؟ می گم پـَـــ نــه پـَـــ دمای بدنمو بردم بالا ببینم فنش کار میفته یا نه !

شعری زیبا از جناب حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی!

شاهنامه فردوسی 

آغاز کتاب

 گفتار اندر ستایش پیغمبر

ترا دانش و دین رهاند درست

در رستگاری ببایدت جست

وگر دل نخواهی که باشد نژند

نخواهی که دایم بوی مستمند

به گفتار پیغمبرت راه جوی

دل از تیرگیها بدین آب شوی

چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی

خداوند امر و خداوند نهی

که خورشید بعد از رسولان مه

نتابید بر کس ز بوبکر به

عمر کرد اسلام را آشکار

بیاراست گیتی چو باغ بهار

پس از هر دوان بود عثمان گزین

خداوند شرم و خداوند دین

چهارم علی بود جفت بتول

که او را به خوبی ستاید رسول

قصه های زیارت : قصه اول

اول برو زیارت بعد برو دکتر! 

گفتگو با امیر ختوانه؛ شاعر سرخسی و سنی اهل بیت(ع)

«یوسف و زلیخا» را می‌خواندم و گریه می‌کردم!

«امیر ختوانه» هستم؛ معلم بازنشستۀ آموزش و پرورش سرخس. گاهی شعر هم می‌گویم. از کودکی به شعر علاقه داشتم. کلاس سوم دبستان بودم، آن موقع کتاب «یوسف و زلیخا» را که می‌خواندم گریه می‌کردم! کم‌کم به شعر عادت کردم. از نوجوانی شروع به شعر گفتن کردم. شعر من بیشتر عرفانی و عاشقانه است. البته عاشقانۀ حقیقی است. دربارۀ خدا، پیغمبر و ائمه. در سرخس شاعران خوبی داریم. مخصوصاً در میان دانش‌آموزان که بیشتر به شعر علاقه نشان می‌دهند.

 

یادی از «شیخ عبدالقادر گیلانی»