سلام
این نظر رو آقای طاهر زاده عزیز گذاشته،حیفم اومد توصفحه اصلی نیارمش.
هرچند کوتاهه اما پر معنیه؛دقیقا مثل خودش!!!هرچند مدت زمان کوتاهی تو اتاق فرهنگی میومد و میرفت اما به کرّات و پر از معنی!!!!!!!!!!
سلام
این داستان کوتاه رو توی کافه داستان رجا نیوز خوندم. به نظرم اومد برای وبلاگتون خوب باشه.
مخلص شما، رابط اتاق ها با معاونت فرهنگی
« بله شنوندگان عزیز! ملت ایران، از جای جای این آب و خاک در انقلاب اسلامی و تداوم آن سهیم بودند و با تکیه بر ایمان الهی خود و به رهبری آن مرد الهی...»
مرد با عصبانیت پیچ رادیو را بست.
- «ده لامصّب! چرا دروغ میگی؟! یه عده تو تهرون انقلاب کردن، آخه به این شهرستونیای بدبختِ از همه جا بی خبر چه؟ این روستائیای بدبخت دست راست و چپ‌شونو تشخیص بدن خیلی‌شونه، اونوقت میان میگن اینا انقلاب کردن، جنگ کردن، اینا می‌فهمن انقلاب چیه آخه عمو، شماها برید همون...»
گوشم به حرف‌های راننده بود و چشم‌هایم به جاده‌ی سرسبز روستایی. از کنار هرکدام از کوچه‌های خاکی که می‌گذشتیم، آهسته زیر لب صلوات می‌فرستادم؛ کوچه شهید مرحمت فلاح، کوچه شهید ابراهیم عبدی، کوچه شهید عنایت یوسفیان...
(دست گل محمد آقا درد نکنه!!)
