۲۹دی
«سر عظیم»
از نور جمال تو، زمین زیبا شد
از دیدن تو، کل جهان شیدا شد
خورشید، برای دیدنت کرد طلوع
در عرش و فلک، ولوله‌ای پیدا شد
مه روی چو ماه تو، تماشا می‌کرد
از حال تو ماه هاشمی، جویا شد
آن لحظه ستارگان مشوش بودند
یک گل به وجود آمده و مولا شد
از سطوت تو، کاخ مدائن لرزید
در کاخ ستم، قیامتی برپا شد
