هنگامى که اسکندر،
نشانه هاى مرگ را در خود دید، وصیتهائى کرد که ما در اینجا به ذکر چند نمونه از
آنها مى پردازیم : نخستین توصیه او این بود وقتى جنازه اش را در میان تابوت مى
گذارند، دستش را از تابوت بیرون بیاورند، تا مردم بدانند که اسکندر از این دنیا با
دست خالى رفت و چیزى از متاع دنیا را با خود نبرد چنانکه در اشعار شعرا آمده است
: