وقتی رفیق فابریکت خدا باشه...

نمیدونم واستون اتفاق افتاده یا نه اما ایشالا که هیچ وقت احساس غریبی و تنهایی نکنین

اگر همچین شرایطی پیش اومد فقط یادمون باشه که اگه همه تنهامون گذاشتن باز خدایی هست که وقت تنهایی‌ها و بی‌کسی‌ها با تمام بدی‌هامون حاضره با ما رفاقت کنه و آغوشش واسه‌ی ما بازه.

همه‌ی ما دلمون به رحمت و عطوفت خدا خوشه که وقتی دلمون از دنیا و آدماش می‌گیره مثل بچه‌ای که به آغوش مادرش پناه میبره ما هم به آغوش خدا پناه می‌بریم.

آدما گاهی اوقات بهت پشت می‌کنن و تنهات میذارن، گاهی نامردی می‌کنن، اصلا گاهی اوقات از پشت بهت خنجر میزنن؛

اما خدا انسان نیست که این کارا رو انجام بده. رفیق فابریکمونه. ما هم بیایم دست رفاقت به خدا بدیم و توی تلخی‌ها و خوشی‌های زندگی با خود خودش باشیم.

یا حق