اشعار امام شافعی درباره اهل بیت.

یا راکبا قف بالمحصب من منى              و اهتف بساکن خیفها و الناهض

سحرا إذا فاض الحجیج إلى من              فیضا کملتطم الفرات الفائض

إن کان رفضا حب آل محمد                   فلیشهد الثقلان أنی رافضی

ای راکب! برو در بالای مِنا بایست و وقتی سیل جمعیت حاجیان به طرف منا سرازیر شود، در آنجا این را به حاجیان اعلام کن: اگر محبت آل پیامبر، نشانه رفض باشد، تمام جن و إنس شهادت بدهند که منِ شافعی، رافضی هستم.

و همچنین:

إذا فی مجلس ذکروا علیا           و سبطیه و فاطمة الزکیة

یقال تجاوزوا یا قوم هذا            فهذا من حدیث الرافضیة

هربت إلى المهیمن من أناس       یرون الرفض حب الفاطمیة

على آل الرسول صلاة ربی         و لعنته لتلک الجاهلیة

. . . . .

یا أهل بیت رسول الله حبکم        فرض من الله فی القرآن أنزله

کفاکم من عظیم الفضل أنکم         من لم یصل علیکم لا صلاة له

اگر در یک مجلسی، علی و دو فرزندش حسن و حسین و فاطمه را یاد می‌کنیم،

به ما می‌گویند این حرف‌ها را کنار بگذارید و این، حرف رافضی‌هاست.

من به خداوند پناه می‌برم از مردمی که عشق به فاطمه را، علامت رفض می‌دانند.

درود خدای من بر آل پیامبر باد و لعنت حق بر این نادانان و جاهلان.

ای اهل بیت پیامبر! محبت شما یک امر واجبی است که خداوند در قرآن آن را دستور داده است.

قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى (سوره شوری/آیه23)

                                               صلوات یادتون نره!!!

تفسیر الرازی، ج27، ص166 - تاریخ مدینة دمشق لإبن عساکر، ج9، ص20 - سیر اعلام النبلاء للذهبی، ج10، ص58 - الإنتقاء فی فضائل الثلاثة الأئمة الفقهاء لإبن عبد البر، ص90 - تاریخ الاسلام للذهبی، ج14، ص337 - الوافی بالوفیات للصفدی، ج2، ص125

 تفسیر روح المعانی، ج25، ص32