انجیر ( تین )
انجیر خود بخود مزاجی دارد و برگ و شیرش نیروی یتوعی دارند . اگر برگ انجیر یافت نشود ، شاخه های انجیر وحشی را بشکنند و بکوبند و بپزند و آبش را بگیرند و از آن افشره سازند چنانکه از سایر گیاهان افشره بدست می آورند ، افشرۀ انجیر که منعقد شود و چون عسل گردد همقوت عسل است.
گزینش :انجیر خوب دردرجه اول سفید و بعد
سرخ و در درجه سوم سیاه است .
انجیر خوب رسیده بسیار خوب و کم زیان است .انجیر خشک کنش خوب دارد و لیکن خونی که
از آن به وجود می آِید خوب نیست و به این علت است که تنها خوردنش شپش زیاد می کند
. اما اگر با گردو و یا بادام بخورند کیموس خوب می دهد . و از همه سبک تر انجیر
سفید است.
مزاج :انجیرتر کمی گرم و بسیار تر و آبکی است و کمتر فائده دارویی
دارد.انجیر نارسیده زداینده و سردی بخش است . لیکن شیرش چنین نیست . انجیر خشک در
اول گرم ودر آخر لطیف است .
خاصیت :انجیر خشک و به ویژه تند مزه آن بسیار
