رفقای همیشگی

وبلاگ بچه های اردوی یاوران امین 3

وبلاگ بچه های اردوی یاوران امین 3

طبقه بندی موضوعی
پیام های کوتاه
آخرین نظرات
نویسندگان

نیت کنید و اشاره فرمایید

قالب میهن بلاگ

فال حافظ

گیاه شناسی(2)

جمعه, ۱۵ شهریور ۱۳۹۲، ۱۱:۲۷ ق.ظ

انجیر ( تین )

انجیر خود بخود مزاجی دارد و برگ و شیرش نیروی یتوعی دارند . اگر برگ انجیر یافت نشود ، شاخه های  انجیر وحشی را بشکنند و بکوبند و بپزند و آبش را بگیرند و از آن افشره سازند چنانکه از سایر گیاهان افشره بدست می آورند ، افشرۀ انجیر که منعقد شود و چون عسل گردد همقوت عسل است.

گزینش :انجیر خوب دردرجه اول سفید و بعد سرخ و در درجه سوم سیاه است .
انجیر خوب رسیده بسیار خوب و کم زیان است .انجیر خشک کنش خوب دارد و لیکن خونی که از آن به وجود می آِید خوب نیست و به این علت است که تنها خوردنش شپش زیاد می کند . اما اگر با گردو و یا بادام بخورند کیموس خوب می دهد . و از همه سبک تر انجیر سفید است.
مزاج :انجیرتر کمی گرم و بسیار تر و آبکی است و کمتر فائده دارویی دارد.انجیر نارسیده زداینده و سردی بخش است . لیکن شیرش چنین نیست . انجیر خشک در اول گرم ودر آخر لطیف است .
خاصیت :انجیر خشک و به ویژه تند مزه آن بسیار

      

زداینده ، رساننده و گدازنده است .انجیر پر گوشت بیشتر رساننده است و چسبندگی و تکه کنندگی و لطافت بخشی هم دارد .
انجیر وحشی از انجیر باغی تند مزه تر و قوی تر است . انجیر از سایر میوه ها غذایی تر است. اگر خوب برسد تقریباً زیانی نمی رساند . انجیز بادزا است . در بعضی حالات انجیر تند مزهو خشک از حالت زدایندگی پافراتر نهد و قرحه آورد.  مثلاً اگر انجیر خشک و برگش را با بیخ مازریون سیاه بپزند علاج گری چهارپایان است .افشره و برگ  انجیر بسیار گرمکن و زداینده و بسیار نرم کننده است و گندیده ها را به سوی پوست می راند . و سبب عرق کردن می شود .و به فکر من به همین علت است که خوردن انجیر مایۀ آرامش گرمی بدن می شود . انجیر خشک نیز مواد را بخارج می راند و سبب عرق کردن شود. شیر انجیر خون گداخته را بند آورد و خون بند آمده را می گدازد. انجیر تر به سرعت نفوذ می کند و به معده می رسد و در بدن می پراکند . غذایی که از انجیر حاصل آید هر چند به پرمایگی غذای گوشت و حبوب نمی رسد اما از مواد غذایی هر میوه ای پرمایه تر است . افشرۀ شاخه های انجیر در کنش از شیر انجیر باز نمی ماند . اگر شیر در درون منعقد شود آب دو بار صاف شدۀ خاکستر چوب انجیر را بخورند مفید است .آب خاکستر درخت بلوط در کنش از خاکستر آب انجیر نزدیک است . شراب انجیر لطیف و بد خلط است . شاخه های درخت انجیر که بسیار لطیف هستند اگر در آبگوشت ریزند گوشت را بزودی می رساند و از هم می پاشد . در تخمیر شدۀ انجیر قوتی جاذب هست که از ژرفا بر می کشد و هر چه کشیده شد آنرا  بزودی می گدازد و از بین می برد.
آرایش :انجیر نارسیده را بر پوست بمالند یا ضماد نهند ، در علاج: خال ها ، زگیل ها، زگیل مانندها و بهک مفید است . خوردن انجیر

و برگ انجیر رنگ پریده بسبب بیماریها را سرحال آرد . داروی ورم گرم و سست است . دمل را می رساند و بویژه اگر با زنبق و نطرون – یا – با آهک و پوست انار باشد داروی کژدمه است . شیر دیوانجیر ورم بسیار سخت را نرم کند . داروی خنازیر و ورم ماهیچه است . آب پز دیوانجیر در نرم کردن ورم سخت و خناق و ورم ماهیچه و علاج زیاده گوشتیها ( توث ) مفید است . آب پز دیوانجیر ، افشرۀ برگش ، شیرش بر پوست مالند در زدودن خال کوبیده مفید ، ترکهای ناشی از سرما را خواب می کند و اگر با موم و روغن گل باشد چه بهتر .انجیر فربهی آرد. و چربی ای که انجیر به تن می دهد تحلیلش زیاد است .انجیر تلخ که خلط بد دارد . یا چنانکه گویند به علت اینکه زود به سوی طبقه های خارجی راهی است و برای زیست زنده ها مناسب است شپش زیاد پیدا می شود.


ورم و جوش :انجیر یا دیوانجیر را با آرد جو بپزند و ضماد کنند ورم سخت را نرم می کند . انجیر نارسیده را بر بهک گذارند یا بر دمل نهند مفید است که دمل را می رساند و بهک را می زداید. انجیر تر خوردن شاید سبب گری خشک گردد .انجیر را آب پز کنند و در گلو گردانند (غرغره )ورم گلو را از بین می برد . انجیر پخته و پوست انار داروی ورم بناگوش است . انجیر و پانیذ علاج کژدمه است . انجیر خشک و شیرین برای ورم کبد و طحال زیان آور است . اما اگر ورم سخت باشد . زیانی ندارد و نفعی هم ندارد. و اگر انجیر را با مواد لطیف و نرم کننده مخلوط کنند بسیار مفید است . دیوانجیر در نرم کردن ورمهای بسیار سخت بسیار موثر است.

زخم و قرحه :افشره برگ انجیر قرحه آور است .آب پز انجیر را با کف خردل بر خارش بمالند مفید است . برگ انجیر داروی قوباء است . و جوشهای ( شری ) را علاج است . برگ انجیر را بر قرحه های دارای رطوبت غلیظ نهند مفید است . آبی که خاکستر چوب انجیر در آن مکرر است ، قرحۀ گندیدۀ دیرینه را تنقیه کند و زیاد گوشت فاسد را می خورد. انجیر را با پوست انار بر کژدمه نهند مفید است . انجیر و زاج سبز داروی قرحۀ پلید ساق است . شیر دیوانجیر زخمها را بهم آرد و می چسباند .

مفاصل :انجیر نارسیده و برگ انجیر و برگ خشخاش را با هم ضماد کنند و بر پوست استخوان بگذارند مفید است . خاکستر آب دوباره شده اش ( مکرر) را مقدار یک اوقیه و نیم تناول کنند درد عصب از بین می رود.
سر :انجیر تر و خشک در صرع مفید است .آب پز انجیر را با کف خردل مخلوط کنند و در گوش بچکانند صداهای گوش را می خواباند. افشرۀ شاخۀ انجیر قبل از آنکه برگ از آن سر برزند یا – شیر انجیر را بر دندان کرم خورده نهند سودمند است .ضماد انجیر ورم بنا گوش را علاج کند. انجیر نارسیده خشک شود و بکوبند و گردش را بر قرحۀ سر پاشند سود بینند .  
چشم :شیره انجیر مخلوط با عسل در مداوای تیرگی چشم مرطوب ،اول آب به چشم آمدن و کلفت شدن طبقات چشم مفید است .
ماساژ دادن پلک چشم با برگ انجیر زبری و گری پلک را از بین می برد .

سینه :انجیرتر و خشک زبری گلو را از بین می برند  و با سینه و قصبة الریه  سازگارند .شراب ( شربت ) انجیر شیر پستان را ریزش می دهد ،سرفه مزمن را علاج است و در مداوای ورم شش و نازک نی مفید است .


اندام های غذا :انجیر راه بندان های کبد و سپرز را می گشاید . جالینوس فرماید : انجیر تر برای معده خوب نیست و انجیر خشک بد نیست . اگر انجیر را با آبکامه خورند زائده های معده را تنقیه کند و حالت تشنگی که از بلغم شور ناشی باشد از بین می رود . انجیر خشک تشنگی آور است. اگر با خاراگوش باشد داروی استسقا است . خوردن شربت انجیر به نفع معده است . و اشتهای خوراک را کاهش دهد . انجیر زود سرازیر شود و زود نفوذ می کند زیرا زداینده است . انجیر خشک که زدایندگی دارد برای کبد و سپرز آماس کرده زیان است . اما اگر ورم سخت باشد زیانی ندارد. ونفعی هم ندارد.خوردن انجیر ناشتا و بویژه اگر با بادام و گردو باشد در گشادن مجراهای غذا تاثیرش شگفت آور است . غذایی که با گردو می دهد بهتر از آن است که همراه با بادام می بخشد . اگر انجی را با خوراکهای غلظت بخش بخورند بسیار زیان آور است .دیوانجیر دشمن سرسخت معده است . غذایش کم است . لکن اگر دیوانجیر با اشه ضماد شود ، یا شیر دیوانجیر را با اشه ضماد کنند سختی سپرز را از بین می برد . همه نوع انجیر برای رسیدن مواد مایع به معده موافق نیستند.

اندامان راننده : انجیرتر و خشک بنفع گرده و آبدان است . کسی که انجیربخورد می تواند در شاشیدن درنگ کند .
انجیر نمی گذارد مواد ناجور به سوی روده راهی شوند .افشره برگ انجیر دهانه رگهای پیزی را باز می کند . انجیر تر ملین و کمی مسهل است . به ویژه اگربا بادام کوبیده خورند مسهلی ملایم است و سفتی زهدان را نرم می کند.انجیر را با نطرون و کاجیره مخلوط کنند و قبل از غذا تناول نمایند .مسهل ملین است .شیره انجیر را با زرده تخم مرغ بردارند زهدان را می پالاید ، حیض و بول را راه می اندازد .خوردن انجیر یا شنبلیله زهدان را تقویت می کند و جمع می آورد .با فیجن و انجیر و به ویژه با شیرش حقنه کنند پیچ و درد روده را درمان می کند و ریگ را از گرده بیرون می آورد .  اگر شیر انجیر را چند قطره ای در شیر ریزند  و با شاخۀ درخت انجیر کمی بهم زنند و آن شیر را با آب پنیر بخورند در اسهال دادن و پالائیدن گرده بسیار موثر است . خاکستر آب دوباره شدۀ چوب انجیر را با روغن زیتون مخلوط کنند و مقدار یک اوقیه ونیم از آن سرکشند علاج دیزانتری است . و اگر آنرا مادۀ  حقنه سازند باز در مداوای دیزانتری مفید است . شربت ( شراب  ) انجیر که زداینده و زودر و زودنفوذ است و زود از شکم سرازید می شود بول را ریزش دهد و شکم را نرم می کند .
زهرها :شیرش را بر نیش کژدم و رتیل بمالند مفید است . انجیر نارسیده یا برگ سبز انجیر را بر گزیده سگ هار بگذارند مفید است .
ضمادش که با گاودانه باشد پادزهر دندان راسو است . خاکستر آب مکرر چوب انجیر خورده شود یا مالیدنی باشد پادزهر نیش رتیل است . دیوانجیر ( جیمز ) خوردنی و مالیدنی باشد از نیش حشرات نافع است

 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی